«Η δυστοπία κρύβεται, η αγάπη» μας λέει για αυτό, για τη δυστοπία-ανεπιθύμητη φανταστική κοινωνία από μόνη της-, αλλά όχι μόνο για αυτό.

Θέατρο μνήμης γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 2016 με την ιδέα να συγκεντρώσει τις ατομικές δημιουργικές προσπάθειες καθενός από τους ηθοποιούς και τις ηθοποιούς σε μια χορωδιακή και αλληλεξαρτώμενη αντίληψη, προκειμένου να δώσει ένα ακριβές νόημα στην ομάδα λέξεων.

Ξεκινάμε πάντα από μια κοινή τεχνική εμπειρία πριν ξεκινήσουμε κάθε μία από τις πρόβες, ανεξάρτητα από τη μεγαλύτερη ή μικρότερη συνάφεια που μπορεί να έχει εκ των προτέρων κάθε ρόλος που έχει ανατεθεί σε κάθε ηθοποιό ή ηθοποιό. Πιστεύουμε λοιπόν στη σημασία του να είμαστε μια ομάδα για την ανάπτυξη του θεατρικού γεγονότος, και ως εκ τούτου να είμαστε σε θέση να πνίξουμε κάθε ένδειξη τοξικού ατομικισμού για κάτι που δεν παύει ποτέ να είναι συλλογική δημιουργία.

Έχουμε αγωνιστεί για αυτό από τότε που ξεκινήσαμε το ταξίδι μας, και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν, έχουν ενισχύσει μόνο την ιδέα μας να δημιουργήσουμε μια ομάδα που είναι γενναιόδωρη τόσο στην προσπάθειά της όσο και στην αλληλεγγύη της με τα υπόλοιπα συστατικά, και έτσι να είναι σε θέση να μεταδώσει αυτό που ο καθένας μας λέει, σε αυτήν την περίπτωση μέσω ερμηνείας, επειδή πιστεύουμε με τον Anton Chekhov ότι "αυτός που δεν θέλει τίποτα, δεν περιμένει τίποτα, ούτε φοβάται τίποτα, δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης"

Τα πρεμιέρα μας έργα